Η κρυφη ελπιδα

Καλημερα σε ολους και σε ολες!Οταν πεφτει το σκοταδι,ολα ειναι τοσο ηρεμα...Και το μυαλο καθαριζει απο τα αγχη και τις αγωνιες της ημερας.Τουλαχιστον ετσι νιωθω εγω,απο τοτε που ημουν μικρο παιδι.Δε με φοβιζει τιποτα,μπορω να σκεπτομαι διαρκως-καποια στιγμη κοιμαμαι βεβαια-μα το θεμα ειναι πως οι σκεψεις μου ποικιλουν απο νυχτα σε νυχτα.Μπορει σημερα να ειναι θετικες,αυριο δυσοιωνες,μεθαυριο αυτοκαταστροφικες...Το μονο κοινο τους σημειο ειναι η ελπιδα οτι η επομενη μερα θα'ναι κατι το διαφορετικο απο τις προηγουμενες.Και μ'αυτην την κρυφη ελπιδα επιβιωνω τοσα χρονια!Βεβαια η επομενη μερα,παντα ειναι ιδια με τις προηγουμενες και αν κατι αλλαζει ειναι προς το χειροτερο.Γι'αυτο και ειναι κρυφη ελπιδα και οχι φανερη!Που θα παει ομως,θα φανερωθει καποια στιγμη και θα φερει τα πανω κατω!Ισως αυτη να φοβαται το σκοταδι...Για ποσο ομως?...Καλημερα...